Hayatta sinirlendiğim iki şey vardır

Bilen bilir; öyle herşeyi kafama takan biri değilim. Özelliklede insan ilişkilerinde. Ahmetle Ayşe`nin hakkımda ne dedikleri gibi sığ şeylerle uğraşmam veyahut söylediklerine sinirlenmem. Ama insanların yaptıkları iki şey vardır ki beni deliye söndürebilir bazen;

1- Siklenmemek

En baştan kabul etmeliyim ki her söylendiğim, cevap verilecek nitelikte olmayabilir ama uzun uzun konuştuktan, sayfalarca mesaj yazıp gönderdikten sonra; oha, yok artık, hımmmmmmm, oldu ozaman, peki =D gibi cevaplar alırsam yada böyle böyle büyük bir turnuva düzenliyoruz dediğimde; iyimiş derse babam, belli etmesemde deliye dönerim. Ciddi ciddi sinirlenirim.

2- Ulaşamamak

Sürekli hayallerimin içinde yaşasamda, hiç uçuk kaçık isteklerim olmadı. Matematik dersinden geçemeyeceğimi, asla yatımın katımın olmayacağını bildiğimden ötürü, gitar alacaksam Washburn`ü, telefon alacaksam ucuzunu seçtim. Ama alabileceğim bir Jackson yada Kretor t-shirtünü sırf birilerinin keyfi yerinde değil diye alamıyorsam yada kaşıma sırf birileri ne der diye piercing yaptıramıyorsam o zaman akıl almaz sinirlenirim.

Ama şükretmeliler ki sinirimi birşeyleri parçalayarak çıkartan biri değilim. Çok mu sinirlendim; açarım Lamb of God`ımı, Offical Live: 101 Prof. albümümü sakinleşirim. Bunlarında sakinleştiremeyeceğini düşürsem, o zaman küçük bir tavsiye; ne kadar hızlı koşabiliryosanız, okadar hızlı koşun.