İfşa etmeyi sevmediğim bişey olsada; üniversite sınavlarına hazırlanmaktayım. Hep hayal ederdim bende sınav psikolojisine girecek miyim diye, girdim oldu. Bazı zamanlar kendimi aciz hissetmemden öte her gördüğüm anlatım bozukluğunu yazım yanlışını düzeltmeye çalışmamda cabası.
Geçtiğimiz gün, en son 2005`te yenisi aldığım çerçevemi değiştirmek için doktora gittim -Seli`ye doktora gidicem demesem eve gittiğimde üşenip Diablo 2 yada Dungeon Siege 2(bu oyunları seçmemi de anlatırım bir ara) oynamaya devam edebilirdim-. Belli aralıklarla olduğu gözlük numaram katlamış ama bu sefer ikiye katlamış, kavanoz dibine doğru gitmekteyim. Nedense o gün benimle birlikte kayıt kabul kabuldeki hanım, yukardaki hemşire, gözleri kontrol eden doktor, sıra bekleyen hastalar gibi bir seri insan hayatından bezmiş, sıkılmış şekilde beklemekteydi, sanırsam dünya somurtma gününde dışarı çıkmışım.
Neyse konumuza dönüyorum; çerçevi seçtikten sonra gözlüğü almaya gittiğimde bir dizi kağıt imzalamam gerekti. Gözlüğü aldığıma dair kağıtlardan sonra karşımda ki emice birşey okuyacağını, benimde onları kağıda yazmam gerektiğini söyledi. Prosedür gereği birşeyler yazarken gerekli yerlere virgül, ünlem, noktalı virgül koyup, nesne eksikliğinden kaynaklanan anlatım bozukluklarınıda düzeltmeye çalışırken bulunca kendimi birşeylerin ters gittiğini anladım.
Umarım böyle devam etmez. Daha büyük bir dilek diliyorum; umarım en üstteki dayı gibi olmam
böyle şeylerin olması çohh normal!
karşında lise yıllarında
-nice yıllar-ı
-nays yıllar-
diye okuyup,üstüne yarı türkçe yarı ingilizce yazmış salaklar diye maytap geçen (ve gerçeğin farkında olmayan) sınav mağğğğğğğdurunun ta kendisi var! :D
Oh bi rahatladım :D