Delidir ne yapsa yeridir...

kendimi bildim bileli
annemim babamın ablamın
ve daha nicelerinin
beni tanımladığı sözcük; DELİ

Zaten Manisada doğmuş olmamın
verdiği bir özellik şöyle ki:
Her ilden bir deli bulun getirin
Manisadan tuttuğunuzu...

Peki ben ne yapabilirim?
Bu dünyada "deli" olmayacaksın da
ne yapacaksın...

Ha çocukluğuna inelim derseniz
prezervatifi şişirip
balon diye çocukların eline tutuşturan
bir teyzenin bulunduğu mahallede
oturmuşluğum vardır...

Köyde kene yapışmasın diye
ayak kol boyun yörelerimize
alüminyon folyo sarılmışlığım vardır...

Babamın el aterisi sevdasına beni unutup
gidip elimi sobaya yapıştırmışlığım,

4 yaşımdan 6 yaşıma kadar
bağırsaklarımda ve dolayısıyle kıçımda
kıl mıydı bağırsak mıydı neydi ama
kurtlarla yaşamışlığım,

Kırkımı doldurmadan yataktan
kendi çabalarımla düşmüşlüğüm bile varmış...

hadi bunlar neyse şimdi hatırlayarak
güldüğüm şeyler
ya şimdi !?
büyüyerek artan sorumluluklarımızla
çevremizde olup biteni hergün hergün
kavradıklarımızla daha da zorlaşmıyor mu
çıldırmamak delirmemek!
haberlerin korku filmlerini solladığı bir dünyada
insanların hayvanlardan farkı olmadığı
oysaki hayvanların daha önemli oluşunun yanı sıra
hayvanların türünün azaldığı yok olduğuna karşılık
kahrolasıca insan nüfusunun sürekli arttığı bir dünya
delirmemek içten değilse ne olayım ben!


picture from ; http://freideugoi.deviantart.com/art/Crazy-Girl-86055284