Canninal Corpse, Amon Amarth gibi death metalik grupların albümlerine boğulduğum sıralarda yan odamızda oturan kıza yıllardır acımaktayım. Yüksek sesten falan değil; kendisiyle zamanında aynı ilkokula gider idik. Bir kaç kat üstümüzde ikamet ederdi, zaman zaman okula beraber gelip-giderdik. Derken, orta öğretim kurumlarına geçiş sınavı gelip çattı, hali hazırda yüksek öğretim kurumlarına geçiş sınavlarına hazırlanmadığım gibi o sınavada hazırlanmamıştım; ama gayet sakin ve kendimden emin şekilde sınav salonunda çekim yapan kameralara poz verebilmiştim. Ben sınavdan o zamanın puanıyla 351 alırken, şu an annesiyle yan odada oturan genç kızımız 371- gayet net hatırlıyorum puanları- almıştı ki; o puanla İzmir`in hatrı sayılır okullarına rahatlıkla girebilirdi. Girmedi. Giremedi.

Amcasının dayatması, babasının desteklemesi, annesinin poh pohlaması, amcasının bir kez daha üstemelesi üzerine, Nur cemaati tarafından fonlanan Kuran Kurslarından birine gönderildi. Annemin yanında ilk defa bunu duyunca küfretmiştim, neden diye sordum; "okuyupta ne olacak, kuran öğrensin sonrada evlendiririz" demiş amcası, babasıda hak vermiş kızı kursa göndermişler. Sonrada lise sona kadar çocukları okutmanın zorunlu olmasıyla, açık öğretime yazdırmışlar kızı.

Arada bir bizim eve gelir annemi görür sohbet ederler, o anlardan birine denk gelirsem içten içten acırım kıza.